Tuesday, June 9, 2015
මිය ගිය දිනෙක.... - Manjuni Vidanage
මියගිය දිනෙක මගෙ හදවත නිසල වෙලා...
පැමිනෙනු මැනවි මගෙ තනියට වරක් ඔයා...
සමන් පිච්ච මල් පැලයක් සොහොනේ තියා...
ඔබෙ ආදරේ පවසනවද මගෙම කියා ...
ඉපදෙන සෑම අත් බවයෙම මගෙම වෙලා...
ඔබ ඉනු මැන ලඟින් මගෙ අවසන් පැතුම එයයි..
------------------------------------------------------------
නිසඳැසක වුනත් තියෙන්න ඕන රිද්මය නිර්මාණයේ මුල් පද පහේම නොබින්දී මැනවින් පවත්වාගෙන යන්න මන්ජුනි සමත් වෙලා තියෙනවා.. නමුත් ඒ රිද්මය අවසන් පදයෙන් සම්පූර්ණයෙන් බිඳිලා ගිහින්. වාර්තා ස්වරූපයක් දනවන පදයක් බවට පත් වෙලා. එක හරියට ලිපියක් ලියා අවසානයට" මෙයට ඔබගේ සදාදර , නොවෙනස් මන්ජුනි" කියල ලියනවා වගේ. මම මන්ජුනි නම් එයාට කියන්නේ සමන් පිච්ච මල් පැලයක් තියන්න කියල නෙමෙයි, " සමන් පිච්ච මල් පොකුරක් කියන්නත් බැහැනේ. ඇයි , ඔලු, නෙලුම්, මානෙල්, රෝස, අරලිය, ඇන්තුරියම් වගේ සමන් පිච්ච පොකුරක් විදියට ගන්න පුළුවන් මල් වර්ගයක් නෙමෙයිනේ.
මං හිතන්නේ ඒ හින්දා තමයි මන්ජුනි සමන් පිච්ච පැලයක් තියන්න කියල කියන්නේ. ඒ වුනත් සොහොනේ මල් පැලයක් තියන්න කියන එක ලස්සන යෙදුමක් නෙවෙයි. ගැලපෙන්නෙත් නැහැ.
එත් මන්ජුනිට සොහොනේ මොනවා හරි තියන්නම ඕනේම නිසා කරන්න දෙයක් නැහැ සුලභ යෙදුමක් තමයි දාන්න වෙන්නේ.
"සුදු අරලිය මල් පොකුරක් සොහොනේ තියා"- ඔබේ ආදරේ පවසනවද මගේම කියා"
මම ලිව්වානම් ඔය කවිය, අන්තිම පදයෙ රිද්මය රඳවා ගන්න ඕන නිසා
" ඉපදෙන සෑම අත් බවයක මගේම වෙලා
ඔබ ඉනු මැනවි හැමදාමත් ලඟට වෙලා " කියල ලියනවා
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment